سید علی هاشمی
برابر اعلام متولیان امر گردشگری شهرستانهای سرعین و مشگین شهر کلیه اماکن اقامتی،تفریحی وگردشگری این شهرستانها مملو از گردشگر و توریست شده و ظرفیتی برای پذیرش میهمانان جدید وجود ندارد. خب این جای خوشحالی دارد.
اهالی فهیم این دوشهرستان هم استانیهای خودمان هستند و رونق کسب وکار این عزیزان مایه خرسندی ما نیز میباشد.
اما؛ آیا به واقع اندیشیده ایم که سهم شهرستان نمین از این خیل عظیم گردشگر داخلی وخارجی که به سمت استان اردبیل سرازیر شده اند چه میباشد؟منطقه ای که نگین سر سبزآذربایجان میباشد.
به جرات میتوان گفت منابع طبیعی وطبیعت سحرانگیز وبهشتی شهرستان نمین یکی از زیباترین مناطق جنگلی ومرتعی ایران میباشد.
مناطق جنگلی فندوقلوی آرپاتپه، جنگلهای بکر وبی نظیر ابی بیگلو وآلادیزگه، سد زیبا ومنحصر به فرد سوها ، کوه های جنگلی سربه فلک کشیده و سحرانگیز حور وسقزچی، تالاب کم نظیر و زیبای پته خور ووووو دهها مورد دیگر از جاذبه های منحصر به فرد گردشگری این شهرستان که میتوانست سالانه صدها هزار توریست وگردشگر داخلی وخارجی را در خود جای دهد وباعث ایجاد یک انقلاب عظیم در رونق وشکوفایی اقتصادی و ریشه کنی بیکاری جوانان این منطقه باشد با بی توجهی محض مقامات محلی استانی به حال خود رها شده است.
کاش نمین هم صاحب ومتولی داشت تا علیرغم وجود این پتانسیلهای عظیم ،جوانانش در فقر وبیکاری دست وپا نمیزدنند.
به راستی سهم نمین از برنامه های توسعه ای استان اردبیل چه میباشد؟
مراتع بکر این شهرستان که روزگارانی نچندان دور محلی برای تولیدفراورده های دامی ولبنیاتی استان بود با هجوم شهرکهای صنعتی و منطقه ویژه اقتصادی که فقط نام نمین را یدک میکشند به تاراج رفت و دامداران این مناطق ،در دورافتاده ترین نقاط ایران مشغول کارگری و فهلگی میباشند.
آیا مقامات عالی استان و شخص استاندار برنامه ای برای ایجاد زیرساختهای لازم برای ماندگاری گردشگران در مناطق بکر و زیبای گردشگری این شهرستان دارند!
آیا مسئولان ومدیران دستگاههای دخیل در امر گردشگری، نمین و ویلکیج وعنبران را هم جزو محدوده استحفاظی استان اردبیل واداره متبوع خویش قلمداد میکنند!
صد افسوس که شهرستان نمین با دارابودن چنین ظرفیتهای بی نظیر گردشگری و مواهب بکر خدادادی حتی یک کمپ ،هتل ویا مجموعه تفریحی و اقامتی ،در نقاط گردشگری مانند تفرجگاه فندوقلو ندارد.
سوء مدیریت وسوء تدبیر در امر رونق صنعت گردشگری واحداث اماکن اقامتی و تفریحی در شهرستان نمین مشهود میباشد و دورنمای روشنی نیز در این خصوص برای آینده ای نزدیک وجود ندارد.
نمین وجوانان غالبا تحصیلکره آن در افق توسعه ای استان اردبیل جایگاهی ندارند و مجبور به مهاجرت به استانها وشهرهای دیگر میباشند.
نمایندگان منتخب مردم شهرستان نمین نیز که باید حامی وحافظ منافع مردم این شهرستان باشنددر بزنگاههای حیاتی وتاریخی مانند الحاق شهرستان نمین به منطقه آزادتجاری که پای توسعه و پیشرفت این شهرستان در میان میبودیاجانب نمایندگان گرمی وپارس آباد را گرفتند و یا با سکوت و عدم تحرک خود این فرصت تاریخی را از جوانان نمینی و ویلکیجی عنبرانی دریغ نمودند.
در خاتمه عرایضم از مقام عالی استان درخواست مینمایم همانگونه که مجدانه پیگیراتمام طرحهای عظیم پایاب سد خدآفرین پارس آباد وبیله سوار ونیروگاههای عظیم احداث شده در مشگین شهر وهمچنین راه آهن اردبیل و پروژه عظیم گردشگری هیرلند و دهها مورد پروژه زیربنایی در اقصی نقاط استان هستند، عنایت و اهتمام ویژه ای نیزنسبت به شهرستان محروم و عقب نگه داشته شده نمین داشته باشند.
نمین و ویلکیج وعنبران پتانسیل وظرفیت ،تبدیل شدن به بزرگترین قطب گردشگری شمالغرب کشور در زمینه اکو توریسم را دارا میباشد.این امر میسر نمیگردد مگر بافراهم ساختن زیرساختهای لازم برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در مناطق گردشگری این شهرستان،و ایجاد بستر وامکانات زیربنایی لازم در امر گردشگری.
/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانتدار منبع انتشارباشیم/