شاید برای محمد فیضی که از برخاسته از محلات کمتر توسعه یافته اردبیل است هیچ چیز به اندازه کاستن از اندوه توسعه‌نیافتگی اردبیل نباشد. بی‌شک حضور او در کمیسیون تلفیق 98، برای اردبیل ره‌آوردهای پر و پیمانی خواهد داشت. فقط این را باید در نظر داشت که اردبیل آنقدر از قافله توسعه عقب مانده است و هنوز خیلی از کارها  و اقدامات را می‌طلبد.

 سی روز آنلاین/ مهدی جهاندیده:

این روزها نام کمیسیون تلفیق حسابی در بهارستان بر سر زبان‌هاست.کمیسیونی که اشل و عیار کوچکی از مجلس بشمار می‌رود و کلاف بودجه برای سال 98 دولت، در تلفیق سرهم می‌شود. هر چند ماموریت کمیسیون تلفیق کوتاه مدت است،اما به لحاظ تاثیرگذاری نقش محوری در تصویب لایحه بودجه دولت دارد و  همین باعث می‌شود، نمایندگان برای راهیابی به «جمع تلفیقی‌ها»، رقابتی سنگین و پرچانه با یکدیگر داشته باشند. چرا که اگر دست نماینده‌ای از تلفیق کوتاه بماند، فرصت اصلی لابی برای فربه کردن سهم از سبد بودجه را از دست می‌دهد. کسب اعتبارات برای نمایندگان مناطق کم برخودار و کمتر توسعه یافته حکم مرگ و زندگی را دارد و همین جاست که حضور پررنگ وزارتخانه‌ها و سازمانها برای لابی با 45 عضو کمیسیون تلفیق، در اصل فرصتی طلایی برای بهارستانی‌ها در باب گشایش ارتباطات با بدنه دولت و بعدتر تسهیل در جذب امتیازات و اعتبارات را برای حوزه‌های انتخابیه‌شان را فراهم می‌آورد. به همین خاطر است که نمایندگان تلفیق عموما دست بالاتر را در تخصیص بودجه برای شهرهایشان دارند.

سهم اردبیل از تلفیق در ادوار پیشین مجلس، سهم کم‌رنگی بود و فرصت‌های نصفه و نیمه حضور در جمع تلفیقی‌ها، آن چیزی نبود که بتواند مرهمی بر دردهای اردبیل باشد. استان اردبیل آنقدر به لحاظ معیارهای توسعه زیر خط رشد قرار دارد که «شُک‌ تزریق بودجه‌های بی‌رمق» به شریان‌های حیاتی، هیچ وقت دردی از آن دوا نکرده است. نمایندگان اردبیل در ادوار اخیر آنقدر در مجلس در فرمت‌های کلیشه‌ای و از پیش تعیین شده ژنرال‌های بهارستان هضم شده بودند؛ که مجالی برای فکرکردن برای عضویت در کمیسیون تلفیق را نداشتند. کمیسیونی که آرام آرام به یک حسرت  و رویا برای اردبیلی تبدیل شده بود و حتی یکی از نشریات محلی در یادداشتی با تیتر «چرا نمايندگان اردبيل را به كميسيون تلفيق راه نمي‌دهند؟» به بررسی علل ناکامی اردبیلی‌ها در بهارستان‌ نهم پرداخته بود. (این یادداشت را در این لینک http://cheshmandazeardabil.blogfa.com/post/131 بخوانید )

 اما در مجلس دهم همه چیز بر خلاف قاعده پیشین پیش رفت. در همان سال اول محمد فیضی و رضا کریمی به تلفیق راه یافتند و در سالهای بعد محمد فیضی چنان در کمیسیون برنامه و بودجه خوش درخشید که سه دوره پشت سرهم توانست به جمع تلفیقی‌ها راه یابد و در آنجا نیز سوار بر جریان‌دهی فرایند تصویب باشد. در کنار عضویت فیضی در تلفیق، «همگرایی عرضی» سه نماینده اردبیل برای ارتقای تخصیص اعتبارات بیشتر هم کمک حال موثری برای فربه کردن سبد اردبیل از اعتبارات شد. ماحصل همین امر در تصویب و تخصیص اعتبارات راه آهن اردبیل در همین  دوره اخیر مجلس خود را به عینه نشان داده است.

فیضی در همین دو سه سال گذشته به خوبی نشان داده که ایجاد ارتباطات موثر با همکارانش در بهارستان را دارد. بی‌شک «فن چانه‌زنی» او در تخصیص اعتبار5/27 میلیارد تومانی برای تقویت شبکه فاضلاب شهری اردبیل از همان مواردی بود که به اعتبارنقش آفرینی در کمیسیون تلفیق محقق شد. این بودجه رقم درشتی دارد و در طول 25 سالی که از استان شدن اردبیل می‌گذرد، نمونه مشابهی نداشته است.

سیگنال‌های نقش موثر فیضی در بهارستان و در قالب کمیسیون تلفیق نشان داده که او یک «حاشیه‌نشین» یا دنباله‌رو در بهارستان نیست. او در حضور خود چه در کمیسیون تلفیق و چه در کمیسیون برنامه و بودجه بارها نقش همان شاه کلید را برای ارتقای سهم اردبیل از برخی امتیازها و تخصیص‌ها را با «فن و سیاقی خاص» خلق کرده است، که از فاکتورهای تیزهوشی و ظرافت‌کاری بچه‌های دهه شصتی بشمار می‌رود. آنچه که او تا حالا کمتر در آن باره آن سخن گفته و آنقدر نگاه متواضعانه‌ای و پرکاری به کاستن از غبار محرومیت‌های اردبیل دارد که هنوز مجال نیافته نکرده به پروپاگاندای آن بپردازد.

تجهیز چیزی حدود 180 مدرسه، یا افزایش سهم قیر رایگان برای شهرداریهای کوچک،گرفتن پنج هزار نفر بیمه کارگر ساختمانی و از همه مهمتر اختصاص ردیف بودجه برای پارک علم و فناوری استان برای اولین بار، مواردی هست که در پی  «آوازه نام فیضی» در وزارتخانه ها و کمک به گره گشایی امور آنها در بهارستان رخ می‌دهد.

شاید برای محمد فیضی که از برخاسته از محلات کمتر توسعه یافته اردبیل است هیچ چیز به اندازه کاستن از اندوه توسعه‌نیافتگی اردبیل نباشد. بی‌شک حضور او در کمیسیون تلفیق 98، برای اردبیل ره‌آوردهای پر و پیمانی خواهد داشت. فقط این را باید در نظر داشت که اردبیل آنقدر از قافله توسعه عقب مانده است و هنوز خیلی از کارها  و اقدامات را می‌طلبد.

/در بازنشر این نوشتار از سی روز آنلاین امانتدار منبع انتشارباشیم/